Η Μάνη γεωγραφικά είναι περιοχή της Πελοποννήσου που καλύπτει τη χερσόνησο του Πενταδάχτυλου Ταϋγέτου.
Η Μάνη ορίζεται γεωγραφικά δυτικά από το Μεσσηνιακό κόλπο και ανατολικά από το Λακωνικό κόλπο.
Το Ακρωτήριο Ταίναρο είναι το Νότιο άκρο της Μάνης και το νοτιότερο της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Το Βόρειο σύνορο της Μάνης με τη Μεσσηνία είναι ο οικισμός της Βέργας τ’ Αλμυρού που γειτνιάζει με τα νοτιανατολικά προάστια της Καλαμάτας και την παραλία της Αγίας Σιών (Αγιάσως) Καλαμάτας.
Νότια από την πλευρά της Λακωνίας η Μάνη απέχει μερικά χιλιόμετρα από τη Σπάρτη.
Η κυρίως Μάνη ή όπως λέγεται συνήθως «Μέσα Μάνη», ορίζεται από τον αυχένα του Ταΰγετου-Σαγκιά και καταλήγει στο Ακρωτήριο Ταίναρο-Κάβο Ματαπά.
Από τον κάβο-Ματαπά σαράντα μίλια μακριά
Κι’ από τον κάβο-Γκρόσο.
Η Μέσα Μάνη με βάση την κατά μήκος κορυφογραμμή του Σαγκιά-Ταϋγέτου διακρίνεται στην Ανατολική Μάνη ή Προσηλιακή Μάνη, που βλέπει προς το Λακωνικό Κόλπο και στη Δυτική Μάνη ή Aποσκιερή ή Aποσκιαδερή Μάνη, που βλέπει στο Μεσσηνιακό Κόλπο.
Η συνολική έκταση της Μάνης φθάνει τα 1800 τ. χλμ. επί συνολικού μήκους 75 χλμ. και μέγιστου πλάτους 28 χλμ. που καταλήγει στο Ακρωτήριο Ταίναρο, με σπονδυλική στήλη το όρος Ταΰγετος και ψηλότερη κορυφή τον Προφήτη Ηλία (2404μ).
Ο συνολικός πληθυσμός της κατά την απογραφή του έτους 1961 έφθανε τους 20.300 κατοίκους, που κατανέμονταν σε 150 περίπου οικισμούς.
Η Μάνη αποτελείται από τους δήμους Δυτικής Μάνης, με έδρα την Καρδαμύλη, και Ανατολικής Μάνης, με έδρα το Γύθειο και ιστορική έδρα την Αρεόπολη.
