Λακωνική Μάνη: φτιαγμένη από πέτρα
6169
post-template-default,single,single-post,postid-6169,single-format-standard,bridge-core-2.0.5,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-title-hidden,qode_grid_1300,footer_responsive_adv,qode-theme-ver-19.2.1,qode-theme-bridge,wpb-js-composer js-comp-ver-6.0.5,vc_responsive

Λακωνική Μάνη: φτιαγμένη από πέτρα

από ΟΛΓΑ ΧΑΡΑΜΗ

 

1. Πορεία στον Άδη

Περπατήστε στο μονοπάτι του Ακροταίναρου, όπου, σύμφωνα με τον μύθο, βρισκόταν μία από τις πύλες του Άδη. Καταλήγει έπειτα από μια εύκολη διαδρομή 2 χλμ. στον φάρο του 1882, το νοτιότερο σημείο ηπειρωτικής Ελλάδας και Βαλκανικής. Μείνετε έως το βράδυ για να δείτε τον φάρο αναμμένο και να νιώσετε τους θρύλους να ζωντανεύουν.

2. Ενεργειακές… βουτιές

Στη Μάνη δεν υπάρχουν πολλές αμμουδιές. Το τοπίο είναι άγριο και αιχμηρό. Οι ωραιότερες παραλίες είναι στην ανατολική ακτή, ωστόσο οι νοτιοδυτικές έχουν ιδιαίτερη ενέργεια. Μια βουτιά στο Πόρτο Στέρνες δίπλα στο λαξευτό λούκι όπου λέγεται ότι παραλάμβανε τις ψυχές ο περαματάρης επιβάλλεται, παρά την πολυκοσμία. Για ησυχία πηγαίνετε στους Κάππους, στην Καινήπολη ή στα Γυάλια.


Η παραλία Καινήπολη με τα χαρακτηριστικά μανιάτικα βότσαλα. (Φωτογραφία: ΚΛΑΙΡΗ ΜΟΥΣΤΑΦΕΛΛΟΥ)

3. Βαρκάδα κάτω από τη γη

Επισκεφτείτε το συγκλονιστικό λιμναίο σπήλαιο Βλυχάδα Διρού (τηλ. 27330-52222, είσοδος: 13 ευρώ, καθημερινά: 08.30-16.30, τελευταία διαδρομή: 15.45). Η βαρκάδα και το περπάτημα στα έγκατα της γης, δίπλα στα απίστευτα γλυπτά που σμίλεψε η φύση, δεν ξεχνιέται ποτέ. Τους καλοκαιρινούς μήνες, που η κίνηση είναι μεγάλη, υπάρχει αρκετή αναμονή για την είσοδο στο λιμναίο τμήμα.

4. Τοπίο που δεν ξεχνιέται

Περπατήστε στο μονοπάτι που ξεκινά έξω από το χωριό Αγία Κυριακή και οδηγεί έπειτα από 20 λεπτά στο πανέμορφο βυζαντινό εκκλησάκι της Αγήτριας, σε ένα απίστευτα γαλήνιο τοπίο. Στην αντίθετη κατεύθυνση το μονοπάτι οδηγεί στο ακρωτήρι Τηγάνι, από τα πιο άγρια σημεία της Μάνης. Καταλήγει στα ερείπια κάστρου, ίσως της Μεγάλης Μαΐνης, και περνά από τις αλυκές, όπου εξορίζονταν οι χαμένοι των μανιάτικων γδικιωμών.

5. Για να καταλάβετε τι είναι η Μάνη

Περιπλανηθείτε στην περιοχή Κατωπάγκι γύρω από τον Γερολιμένα την ώρα που ο ήλιος αρχίζει να γέρνει. Δεν έχει κάτι συγκεκριμένο να δείτε, αλλά είναι ένας τρόπος να καταλάβετε τη Μάνη και την ιδιοσυγκρασία των Μανιατών. Επίπεδο τοπίο, κοφτερές στουρναρόπετρες, ελιές νάνοι και άγνωστα πέτρινα χωριά.

6. Τα χωριά του Σαγγιά

Ανηφορίστε στο βουνό του Σαγγιά και ακολουθήστε τη διαδρομή για Μουντανίστικα, Πέπο, Λεοντάκι. Ο θεόστενος δρόμος από Τσικαλιά πάνω από τους γκρεμούς και τα έρημα χωριά προσφέρει μια συγκλονιστική εμπειρία (περίπου 9 χλμ.). Τα Μουντανίστικα, με την ατόφια αρχιτεκτονική και τους πύργους, είναι μάλλον ο πιο άξιος εκπρόσωπος της Μάνης.

7. Στη σκιά του Κάβο Γκρόσο

Ακόμα και αν δεν μένετε εκεί, δοκιμάστε οπωσδήποτε το εστιατόριο του ξενοδοχείου Κυρίμαι(τηλ. 27330-54288, www.kyrimai.gr), στον Γερολιμένα. Το γοητευτικό περιβάλλον, τα ιστορικά κτίρια, ο βράχος του Κάβο Γκρόσο και η δημιουργική κουζίνα της σεφ Σταυριανής Ζερβακάκου αξίζουν με το παραπάνω.

8. Για μικρούς και μεγάλους

Αναζητήστε στο Νέο Οίτυλο τη ΜανηΒέllα (www.manibella.gr), όπου ο Δημήτρης Βελλόπουλος και η Καλλιόπη Κουτρουμπή λειτουργούν ένα καφέ-μεζεδοπωλείο, που είναι και χώρος πολιτισμού για παιδιά. Την ώρα που τα πιτσιρίκια ψυχαγωγούνται με κατασκευές, ανάγνωση παραμυθιών και μουσικοθεατρικές παραστάσεις, εσείς απολαμβάνετε μεζέδες, εκλεκτά ροφήματα και κοκτέιλ με τοπικά βότανα.

9. Βόλτα στην Αρεόπολη

Αν έρθετε νωρίς ή αργά το καλοκαίρι (τον Αύγουστο ο κόσμος είναι πολύς), περπατήστε στα καλντερίμια του αναπλασμένου ιστορικού κέντρου της Αρεόπολης. Προτιμήστε το βράδυ, για να είναι ήσυχα και να απολαύσετε ένα ποτό στα ατμοσφαιρικά μπαράκια.

 

Πηγή: http://www.kathimerini.gr/915786/gallery/ta3idia/sthn-ellada/lakwnikh-manh-ftiagmenh-apo-petra

1 Comment
  • Θάνος Βύνιος
    Posted at 18:42h, 20 October Reply

    Ένα υπέροχο οδοιπορικό στο οποίο ο οδοιπόρος θα μαγευτεί από την μοναδικότητα της τοποθεσίας, από το μοναδικό ανάγλυφο της περιοχής. Μα δεν είναι όμως μόνο αυτό. Είναι η πληρότητα του συνόλου των αισθήσεων που προσδιορίζουν το ότι είσαι εκεί.
    Π.χ. στον Μέζαπο πηγαίνοντας προς το Τηγάνι αν σταματήσεις θα ακούσεις το θρόισμα από τα ελαιόδεντρα από την χαμηλή βλάστηση, και κοιτώντας την θάλασσα θα νιώσεις την γαλήνη της περιοχής. Μαγική εικόνα με τον κόλπο να σε προκαλεί να τον επισκευτείς.
    Στον Γερολιμένα θα βρεις την ανάσα που θες πριν προχωρήσεις περισσότερο στην μέσα Μάνη. Υπέροχος κόλπος με λιμάνι και γραφικά στέκια για ανάπαυλα.
    Στους Μπουλαριούς αισθάνεσαι τα χρόνια νιώθεις την παλαιότητα την γνησιότητα της περιοχής όλου του οικισμού, που από την ερημιά του παρέμεινε ως είχε …σε πείσμα των ετών. Σε κάνει περήφανο.
    Στα Γύαλια η θάλασσα σε ηρεμεί σε καλεί να την χαρείς, το καταγάλανο νερό μπλέκεται με το πράσινο στα ρηχά και δημιουργεί μια πανδαισία χρωμάτων. Ο κόλπος υπέροχος μα άγριος ξερός. Αν είσαι τυχερός ο ψαράς εκεί θα σου πουλήσει ολόφρεσκα ψάρια από την μανιάτικη θάλασσα.
    Τα Άλικα γεμάτα με πυργόσπιτα με χαμηλές ελιές όπως σε όλη τη μέσα Μάνη, μα η ιστορία της πόλης μεγάλη και πολύ παλιά. Πόλη γνωστών πατριών της Μάνης, αντιστέκεται στο χρόνο και οι Ταινάριοι κρατάνε την πόλη ζωντανή. Μπαίνοντας στα Άλικα στην είσοδο δυο πυργόσπιτα αντικριστά αφήνουν τον δρόμο να περάσει ανάμεσα τους σαν να σε ειδοποιούν ότι πίσω από αυτά υπάρχει κάτι ξεχωριστό.
    Αν συνεχίσεις Κυπάρισσος και μετά Βάθια! Κληρονομιά της Μάνης στην ανθρωπότητα. Η απόλυτη προσαρμογή του οικισμού στο τοπίο. Η πιο καλαίσθητη παραλλαγή οικισμού στο τοπίο. Ότι κι αν πει κανείς αν δεν το δεις αν δεν το ζήσεις δεν το αισθάνεσαι.
    Ακόμη πιο πέρα Ανατολικά η Λάγια η περιοχή με τα πολλά πυργόσπιτα. Κάθε ένα από αυτά στο παρελθόν είχε και την πατριά της αν και πλέον έχουν μείνει ελάχιστοι. Υπέροχη περιοχή για να ζήσει κανείς το μεγαλείο της Μάνης και να αισθανθεί τον τόπο αυτό.
    Όμως πόσες αισθήσεις ξυπνούν κάθε φορά που κατεβαίνω εκεί και μυρίζω την πέτρα το φασκόμηλο το θυμάρι το λιόφυλλο, εκεί που ακούς όταν στέκεσαι την ανάσα σου και τον ήχο του αέρα ή της θάλασσας, εκεί που βλέπεις το τοπίο να κρύβει μέσα του τα χωριά, που βλέπεις το έδαφος να μπαίνει στη θάλασσα σαν να σου λέει έλα κατάδαπα εκεί που αγγίζεις την πέτρα σαν πολύτιμο θησαυρό σαν απόλυτο σύμμαχο στην προσπάθεια να παραμείνεις στο χρόνο.

Post A Comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.